Czasopismo "Czas Kultury" stworzyło anglojęzyczną stronę pisma. Dostęp do artykułów jest całkowicie bezpłatny. Obecnie na stronie znajdują się trzy numery czasopisma poświęcone: Brunonowi Schulzowi, widmologii oraz roślinom. Następne w przygotowaniu.

Do końca 2016 roku wydawca obiecuje publikację pięciu kolejnych wydań "Czas Kultury" w języku angielskim.

"Czas Kultury" 1/2014, Schulz XXI

Kim jest Bruno Schulz XXI wieku? W "Czasie Kultury" zastanawiamy się, na czym polega fenomen popularności drohobyckiego autora. Jego artystyczna aktualność realizuje się nie tylko w podejmowanych dyskusjach krytyczno-akademickich i niezliczonych tłumaczeniach twórczości Schulza na języki obce, ale także w ciągle odnawianej obecności prozy i samej postaci pisarza w polskiej i zagranicznej kulturze najnowszej. Inspirowane Schulzem obrazy, fotografie, dzieła literackie i filmowe, projekty muzyczne, a nawet gry komputerowe przywracają go we wciąż nowych, domagających się kolejnych interpretacji odsłonach. Autorzy numeru wyczytują z prozy Schulza problematykę nadal istotną dla współczesnego nam świata. Sprawdzają również, co najnowsze dyskursy humanistyczne mają do zaproponowania tradycyjnym odczytaniom twórczości Schulza.

"Czas Kultury" 2/2013, Widma

Widmowy "Czas Kultury" pokazuje, że żyjemy w czasach kontynuacji, w których rozstania stały się niemożliwe – nic nie mija już bezpowrotnie, natomiast idea radykalnej śmierci, zakończenia i odcięcia została pogrzebana. Wszystko, co odchodzi, jest skazane na powrót, by wieść dziwny, nieumarły, widmowy żywot. Czy teraźniejszość przeniknięta jest śladową, słabą obecnością przeszłości, która nieustannie podmywa i rozwarstwia nasze współczesne działania oraz projekty?

"Czas Kultury" 5/2008, Rośl-inność

Autorzy wydania proponują całkowicie oryginalne i badawczo inspirujące podejście do tematu roślinności, która – będąc odmienną, a jednocześnie pokrewną nam formą życia – jest nieustannym źródłem pożywienia i metafor, dekoracją i obsesją. Zawarte w bloku tematycznym artykuły dotyczące roślinności włączają się w bardzo żywą dziś dyskusję nad genetyką, feminizmem, ekologią czy ontologią roślin. Są znakomitym przykładem na to, że polska refleksja filozoficzna i kulturowa bardzo wcześnie zrozumiała wyzwania, które stawia antropocentrycznym przyzwyczajeniom intelektualnym posthumanistyka. Obcojęzyczny czytelnik rozpozna w polskiej refleksji nowoczesną i odważną skłonność do stawiania pytań etycznych i estetycznych, daleko wykraczających poza bezpieczny, acz chyba jednak wyobrażony, obręb tego, co ludzkie.

Źródło: "Czas Kultury", opracował: jrk