Poeta, autor tekstów piosenek, scenarzysta, reżyser teledysków i filmów reklamowych. Urodził się 23 września 1964 roku w Warszawie.

Absolwent Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (1986), studiował także na Wydziale Reżyserii PWSFTViT w Łodzi (1988–1991).

Zadebiutował w 1982 roku publikacją trzech wierszy w czasopiśmie "Radar". W latach 1985–2001 współpracował z krakowską Piwnicą pod Baranami, gdzie na bazie jego wierszy powstało wiele popularnych piosenek – przede wszystkim dla Grzegorza Turnaua, Anny Szałapak, Beaty Rybotyckiej, Agnieszki Chrzanowskiej i Jacka Wójcickiego. Jego teksty ma w repertuarze wielu innych artystów, między innymi Czesław Mozil i Tomasz Mars. O narodzinach Michała Zabłockiego jako rozpoznawalnego twórcy, którego oczywiście odkrył Piotr Skrzynecki, opowiada Jan Kanty Pawluśkiewicz.

"Piotr umiał łączyć ludzi. Przyjechała do Piwnicy mama Michała Zabłockiego, Alina Janowska, przeczytała wiersze syna, a potem Piotr Skrzynecki powybierał niektóre i przyszedł z nimi do mnie. Tak powstało 'Zaklinanie czarowanie', które Anna Szałapak śpiewa do dziś. Poszedł z nimi też do Grzesia Turnaua, co zapoczątkowało fantastyczną współpracę Michała z Grzegorzem. Zrodziła ich spore sukcesy."
["Jan Kanty osobny", Jan Kanty Pawluśkiewicz z rozmowie z Wacławem Krupińskim, Kraków 2015]

W 1991 roku, po sześciu latach swego pobytu w Piwnicy pod Baranami, Grzegorz Turnau wydał za pożyczone pieniądze kasetę "Naprawdę nie dzieje się nic" i samodzielnie roznosił ją po księgarniach. "Tytułowa melodia do wiersza Michała Zabłockiego, urzekająca i wpadająca w ucho, była niewątpliwie pierwszą, która kompozytorowi i zarazem wykonawcy przyniosła rozgłos"– pisał Wacław Krupiński w "Głowach piwnicznych" [Kraków 2007]. Warto dodać, że zapoczątkowała spore zainteresowanie autorem tekstu, przez co nie mógł się już uskarżać na brak zamówień od kompozytorów czy piosenkarzy.

Na jego twórczości trzon własnego repertuaru zbudował choćby Grzegorz Turnau, piszący wprawdzie dla siebie, lecz na ogół nuty.

"Pokładam znacznie większe zaufanie w uznanych poetach i autorach, jak Michał Zabłocki, z którym od lat współpracuję – przyznał artysta. - Największą, jak dotąd, popularność zdobyła piosenka z jego tekstem 'Naprawdę nie dzieje się nic'. Przez długi czas piosenka ta była w Krakowie na liście przebojów. Śpiewała ją też Maryla Rodowicz, Jacek Wójcicki i kilka innych osób."
[Janusz R. Kowalczyk, "Wracając do moich Baranów", Warszawa 2012]

W 2000 roku Michał Zabłocki powołał do życia autorski Program Rewolucji Poetyckiej "Multipoezja". Jest on próbą przebudowania sposobów funkcjonowania poezji we współczesnym świecie. Program "Multipoezja" obejmuje  wiele niestereotypowych inicjatyw, a w szczególności:

• "Wierszy pisanych on-line" wspólnie z internautami na czacie "Multipoezja" w portalu Onet.pl
• "Projekcji wierszy na murach domów" w latach 2000–2008 na murach dwóch kamienic w Krakowie (ul. Bracka 2) i w Warszawie
• "Wierszy chodnikowych", drukowanych każdego roku z nadejściem wiosny na chodnikach miast
• "Wierszy prasowych", publikowanych w tygodnikach i miesięcznikach
• "Wierszy kabaretowych", pisanych w Piwnicy pod Baranami (sezony 2000–2003), później również w programach tras koncertowych Agnieszki Chrzanowskiej i Tomasza Marsa
• Programu telewizyjnego "Telepoemat" etc.

Michał Zabłocki jest też autorem cyklu wierszy "Ogień olimpijski", który stał się podstawą 13 piosenek Agnieszki Chrzanowskiej, ilustrujących zmagania polskich sportowców na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w 2004 roku. Za album i koncert oboje zostali uhonorowani Brązowym Wawrzynem Olimpijskim.

"Rewolucja poetycka Michała Zabłockiego, zanim doczekała się olimpijskiego wawrzynu, nie spotkała się z przychylnością krakowskich urzędników, zachwycających się raczej wielosłupkowymi cyframi niż dwunastozgłoskowcem. Wymalowany na kilku głównych ulicach wiersz nie przypadł im do gustu, a dwie przeprowadzające akcję koleżanki Zabłockiego zostały aresztowane za 'aktywne szerzenie poezji'. W Krakowie noblistów taka sytuacja nie mogła jednak trwać długo – aktywistki zwolniono. W Krakowie centusiów rzeczniczki poezji musiał jednak zapłacić grzywnę: sto złotych. Od tej pory Zabłocki dba o formalności."
[Adrianna Ginał, Anna Szulc, "Tandem licytatorów" w: "Krakowscy czarodzieje", Warszawa 2006]

Na chodnikach kilkudziesięciu miast w Polsce zaczęły się pojawiać dające do myślenia dwuwiersze typu: "On modli się za nami, a resztę zróbmy sami"– wiadomo o co chodzi, choć lekką gramatyczną niefrasobliwość należy tu uznać za autorskie licentia poetica. System szerzenia poezji w narodzie przybrał nawet postać licytacji. Odbywała się ona przed programami Piwnicy pod Baranami, żeby po czasie przenieść się do pubu Alchemia na krakowskim Kazimierzu.

"System był prosty. Przed kabaretem odbywała się licytacja, ten, kto dał więcej pieniędzy, opowiadał poecie swoją historię. Na przykład, że jest zagubionym we wszechświecie producentem wieszaków spod Łodzi albo policjantem z Giżycka, a jego pasją są kanarki. Poeta pytał czy ma być liryk, limeryk, ballada, sonet czy przyśpiewka. Na koniec spektaklu producent wieszaków albo policjant mogli się przekonać, w jaki sposób ich opowieści przemieniły się w wiersze. […] Kto odpowiednio zapłaci, może do końca życia szczycić się, że napisał o nim znany krakowski poeta."
[Adrianna Ginał, Anna Szulc, "Tandem licytatorów" w: "Krakowscy czarodzieje", Warszawa 2006]

W latach 2008–2010 poeta opracował i stworzył pionierski międzynarodowy serwis internetowy Emultipoetry.eu, rozwijający się dynamicznie szczególnie w Polsce.

Michał Zabłocki jest synem aktorki Aliny Janowskiej oraz szermierza i architekta Wojciecha Zabłockiego. Sam także uprawiał szermierkę. W latach 1979–1987 wielokrotnie zdobywał tytuły indywidualnego i drużynowego mistrza lub wicemistrza Polski w szermierce (szabla). Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Leningradzie w 1984 roku zajął szóste miejsce.

"Michał miał duże zdolności ruchowe i był doskonale zbudowany. Może nie był taki zażarty jak ja, ale miał głowę do walki. Najpierw ja dużo z nim ćwiczyłem, potem zapisałem go do sekcji szermierczej stołecznego klubu Legia. Była tam wtedy znakomita trójka młodych szablistów: Janusz Olech, Wojciech Kościelniakowski i Michał Zabłocki. Każdy inny, każdy dobry. Zmiatali z planszy wszystkich krajowych rywali i siali postrach na zagranicznych zawodach. Jednak po kilku latach Michał zaczął mieć bóle kręgosłupa. Lekarze orzekli, że jest to tzw. choroba Scheuermanna, polegająca na złym przyswajaniu wapna. Michał nie mógł dalej uprawiać wyczynowego sportu, szczególnie tak niesymetrycznego jak szermierka. Był to dla nas ciężki cios, ale cóż było robić. Ambicje nt. następcy tronu musiałem schować do kieszeni."
[Wojciech Zabłocki, "Walczę, więc jestem", Warszawa 2006]

Nie przeszkodziło mu to jednak wystąpić w serialu dokumentalnym "Biała broń" z 1987 roku, w którym wraz ze swoim ojcem wykonywał sekwencje pojedynków. Po mamie Michał przejął z kolei zamiłowania stricte artystyczne, w tym także do filmu – jako scenarzysta, reżyser i aktor. Po raz pierwszy na ekranie pojawił się w czterech odcinkach serialu "Rodzina Leśniewskich" w 1978 roku.

"Syn wzrastał w atmosferze sportowej: zaczął zjeżdżać [na nartach] z Kasprowego, mając cztery lata szermierkę uprawiał najpierw dla zabawy, a potem już wyczynowo, jako młodzik. I zaczął wygrywać. Jako junior przez wiele lat należał do pierwszej trójki. Z każdych zawodów przywoził medal i wieszał mi na szyi, jak kiedyś jego ojciec. Na mistrzostwach w Moskwie w ostatniej walce doznał kontuzji kręgosłupa. Odwieziony samolotem do kraju, został umieszczony w szpitalu w Konstancinie, skąd uciekł: na sali leżał razem z żołnierzem z Afganistanu i widział, w jakim tamten jest stanie. Wybitny chirurg doktor Sowiński orzekł, że lekarze sportowi, którzy powinni dokładnie zbadać zawodników przed meczem, nie wykryli u Michała drobnej deformacji jednego z kręgów szyjnych. Michał rozstał się z szermierką, ale ćwiczy, pływa i jeździ na nartach. Skończył reżyserię filmową w Łodzi […]. Za namową swojej matki chrzestnej Agnieszki Osieckiej ukończył też polonistykę. To mu się przydało, bo pisze piękne wiersze."
[Dariusz Michalski, "Jam jest Alina czyli Janowska Story", Warszawa 2007] 

Michał Zabłocki jest laureatem plebiscytu Muzycznej Jedynki w kategorii najlepszy tekst roku 1993 za piosenki: "Cichosza" Grzegorza Turnaua i "Zaklinanie czarowanie"Jana Kantego Pawluśkiewicza w wykonaniu Anny Szałapak. Jako autor poświęconego zmaganiom sportowców cyklu wierszy "Ogień olimpijski", który stał się podstawą koncertu i albumu płytowego, otrzymał – wspólnie z kompozytorką i wykonawczynią Agnieszką Chrzanowską – Brązowy Wawrzyn Olimpijski na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w 2004 roku przyznany przez PKOL (po raz  pierwszy w kategorii sztuka estradowa). Był też nominowany do nagrody Fryderyk 1994 za teledysk do piosenki "Cichosza".

"Po cichu

po wielkiemu cichu

idu sobie ku miastu na zwiadu

i idu i patrzu

 

Na ulicach cichosza

na chodnikach cichosza

nie ma Mickiewicza

i nie ma Miłosza

 

Tu cichosza tam cicho

szaro brudno i zima

nie ma Słowackiego

i nie ma Tuwima...

 

Po cichu

po wielkiemu cichu

idu sobie i idu i idu

i patrzu i widzu

 

W rękach w głowach cichosza

w ustach w oczach cichosza

nie ma samozwańców

i nie ma rokoszan

 

Tu cichosza tam cicho

szaro brudno i śnieży

nie ma kosmonautów

i nie ma papieży

 

Na ulicach cichosza..."

W ślad za tekstami piosenek Michała Zabłockiego pojawiły się wydania jego tomików poetyckich, które dobrze ilustrują twórczą (typową?) drogę artysty słowa. Pierwsze z nich pełne są "jaskółczego" niepokoju młodego poety, poszukującego najwłaściwszych środków własnego wyrazu. Najczęściej prowadzi do mniej lub bardziej ukierunkowanego buntu, posuwającego się nierzadko do artystycznej prowokacji.

W tomie "100 krótkich wierszy" można odnaleźć obrazoburczą frazę: "Pieprz mnie Boże Wszechmogący!" i natknąć się na słabo uzasadnione – poza emocjonalną niestabilnością autora – zlepki wulgaryzmów ("Telefon"). W krótkiej formie "Mojego haiku" mowa jest o tym, że "ktoś jednak wymyślił to jebane życie", w innym zaś powtarza się fraza, iż… "Gówno poezja"– czyżby? Nic tedy dziwnego, że pozostałe, "neutralne" wiersze tego tomu przeciekają przez czytelniczą pamięć, pomijając oczywiście dobrze zakotwiczone w mózgu wersy wcześniej słyszanych piosenek.

Na szczęście im dalej posuwamy się w czasie, tym ciekawsza staje się zawartość tomików Zabłockiego. Miejscami pojawia się w nich nawet całkiem niebanalny sens. Rozsądek wieku męskiego dyktuje poecie całkiem odmienne w wyrazie wiersze, że pozwolę sobie jeden z nich zacytować (z tomu "blogostan_01").

"Który przychodzisz w trąbie powietrznej

Zaskakujesz mnie trzęsieniem ziemi

Katastrofalną ulewą

Awarią samochodu

Wypadkiem rowerowym

Który podcinasz mi nogi gdziekolwiek się udam

Który rozwijasz przede mną trudne scenariusze

Który buntujesz przeciw mnie najbliższych i najdalszych

Który podsuwasz mi zbyt proste słowa i niemodne treści

Który mnie kompromitujesz

Który powodujesz że się ze mnie śmieją

Że mną pogardzają

Że mają mnie za nic

Wiem że czegoś ode mnie chcesz

Ale czy nie mógłbyś wyrażać się jaśniej?"

Michał Zabłocki należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od czerwca 2014 roku jest prezesem krakowskiego oddziału SPP), a ponadto – członkiem Akademii Fonograficznej ZPAV oraz właścicielem firmy i fundacji Poemat. Prowadzi wykłady i warsztaty poetyckie w najstarszej i najbardziej renomowanej w kraju szkole pisania, Studium Literacko-Artystycznym przy Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Twórczość

Publikacje książkowe

• "Natężenie świadomości", Świat Literacki, Izabelin 1996
• "Pustka w środku", Świat Literacki, Izabelin 1997
• "Twój dekalog", Poemat, Kraków 2000
• "Wszystko o miłości", Poemat, Kraków 2000
• "Warjutkowie", Poemat, Kraków 2000
• "Ogień olimpijski", Miniatura, Kraków 2004
• "100 krótkich wierszy", Świat Literacki, Izabelin 2004, wydanie polsko-angielskie
• "Zrywałem kwiaty z zamkniętymi oczami", Austria 2005, wydanie niemieckojęzyczne
• "blogostan_01", Czuły Barbarzyńca Press, Warszawa 2010
• "Niech żyje Multipoezja", Stowarzyszenie KEN, Warszawa 2012
• "Niech żyje Multipoezja" T. 2, Stowarzyszenie KEN, Warszawa 2013
• "Pośmiewiska", Fundacja Poemat, Kraków 2014
• "Pośmiewiska", Fundacja Poemat, Kraków 2015
• "Koleżanki mojej żony, czyli blogostan_02", Czuły Barbarzyńca Press, Warszawa 2015
• "Janowska", Czuły Barbarzyńca Press, Warszawa 2017

Dyskografia

• 1991 – Grzegorz Turnau, "Naprawdę nie dzieje się nic"– teksty utworów: "Życia modele", "Złoty sznur", "Byłem w Nowym Jorku" i "Naprawdę nie dzieje się nic"
• 1993 – Grzegorz Turnau, "Pod światło"– teksty utworów: "Rozmowa z kobietą bez twarzy" i "Cichosza"
• 1994 – Grzegorz Turnau, "Turnau w Trójce"– teksty utworów: "Byłem w Nowym Jorku", "Życia modele", "Rozmowa z kobietą bez twarzy", "Naprawdę nie dzieje się nic" i "Cichosza"
• 1995 – Grzegorz Turnau, "To tu to tam"– teksty utworów: "Między ciszą a ciszą", "To tu to tam", "Natężenie świadomości" i "Bracka"
• 1997 – Grzegorz Turnau, "Tutaj jestem"– teksty utworów: "Tutaj jestem", "Niebezpieczne związki" i "Murarz"
• 1998 – Agnieszka Chrzanowska, "Nie bój się nic nie robić"– autor większości tekstów (w tym piosenki tytułowej)
• 1999 – Grzegorz Turnau, "Ultima"– teksty utworów: "Świat się stworzył", "Jestem synem mego ojca", "Są pewne sprawy", "Ciała" i "Tak – nie mów tak"
• 2000 – Agnieszka Chrzanowska, "Cały świat płonie"– autor większości tekstów (w tym piosenki tytułowej)
• 2002 – Grzegorz Turnau, "Nawet"– tekst utworu "Gniew"
• 2004 – Agnieszka Chrzanowska, "Ogień olimpijski"– autor wszystkich tekstów
• 2005 – Agnieszka Chrzanowska, "Tylko dla kobiet"– autor wszystkich tekstów
• 2006 – Tomasz Mars, "Męski burdel"– autor wszystkich tekstów
• 2008 – "Pan Kazimierz", musical – autor wszystkich tekstów
• 2008 – Czesław Śpiewa, "Debiut"– autor wszystkich tekstów
• 2009 – Jacek Łągwa, "Rozdział drugi"– teksty utworów: "Zaklinam czas" i "Na Kazimierzu ty"
• 2009 – Agnieszka Chrzanowska, "Bez udziału gwiazd"– autor większości tekstów (w tym piosenki tytułowej)
• 2009 – Tomasz Mars, "To ja jestem Feel'em"– autor wszystkich tekstów
• 2010 – Grzegorz Turnau, "Fabryka klamek"– tekst utworów "Motyliada", "Przepakowania", "Nowomowa", "Lubię duchy" i "Dobrani do pary"
• 2010 – Maciej Balcar, "Ogień i woda"– tekst utworu "Stop!"
• 2010 – Dżem, "Muza"– tekst utworu "Bujam się"
• 2011 – Czarne Korki, "La la la"– autor wszystkich tekstów
• 2011 – Michał Jurkiewicz, "Gra mandolina"– teksty utworów: "Cierpliwe anioły", "Małe em" i "Kto rozrabiał tak jak ja"
• 2014 – Czesław Śpiewa, "Księga emigrantów. Tom I"– autor wszystkich tekstów
• 2014 – Co-opera, "Co-opera"– autor wszystkich tekstów
• 2014 – Adam Krylik, "Kto za mną stoi"– teksty utworów: "Podróż do środka", "Nie nabrany", "Boję się żyć", "Każda chwila"
• 2014 – Honzator, "Chłopaki na start!"– autor wszystkich tekstów
• 2015 – Jacek Wójcicki, "Zaklinam czas"– autor wszystkich tekstów

Film

• 1978 – "Rodzina Leśniewskich", odcinki: "Przeprowadzka" (1), "Imieniny" (2), "Demostenes" (3), "Agata" (4), serial fabularny, obsada aktorska (Krzysiek, kolega Leszka)
• 1980 –"Rodzina Leśniewskich", film fabularny, obsada aktorska (Krzysiek, kolega Leszka)
• 1981 – "Jan Serce", odcinki: "Pieszczoty" (4), "Zgryzoty" (5), serial fabularny, obsada aktorska (Dziuba, kolega Sowy)
• 1987 – "Biała broń", serial dokumentalny, układ pojedynków
• 1988 – "Top–Art", etiuda szkolna, scenariusz, reżyseria
• 1988 – "Przebudzanka", etiuda szkolna, obsada aktorska
• 1989 – "Tedant", etiuda szkolna, obsada aktorska (Przyjaciel)
• 1989 – "Ręce", etiuda szkolna, reżyseria
• 1989 – "Jatka", etiuda szkolna, obsada aktorska
• 1991 – "Zbieg", etiuda szkolna, reżyseria
• 1991 – "Styk klingi", etiuda szkolna, reżyseria, fotografie
• 1991 – "Podróż", etiuda szkolna, współpraca reżyserska
• 1991 – "Godzina", etiuda szkolna, reżyseria
• 1992 – "Sakramencka ulewa", etiuda szkolna, reżyseria
• 1993 – "Do widzenia wczoraj. Dwie krótkie komedie o zmianie systemu", cz. "Skok" (1), film fabularny, współpraca realizatorska
• 1995 – "To tu to tam", film krótkometrażowy, scenariusz, słowa piosenek: "Natężenie świadomości", "Między ciszą a ciszą", "To tu to tam", "Bracka", reżyseria
• 2013 – "Walizka", film animowany, scenariusz
• 2015 – "Legendy polskie", piosenka: "Cichosza"– słowa
• 2004 – "Pierwsza miłość", piosenka: "Wierzę"– słowa

Teatr

• "Romeo i Julia" Williama Szekspira, reż. Andrzej Wajda, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa, premiera: 7 kwietnia 1990 – układ pojedynków
• "Opera żebracza" Johna Gaya, reż. Krzysztof Orzechowski, Teatr Ludowy, Kraków–Nowa Huta, premiera: 31 grudnia 1990 – teksty piosenek
• "Opera żebracza" według Vaclava Havla, reż. Piotr Cieślak, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy, premiera: 1 lipca 1999 – teksty songów
• "Niebieski ptak" Maurice'a Maeterlincka, reż. Andrzej Rozhin, Teatr Lalek Guliwer, Warszawa, premiera: 29 kwietnia 2000 – teksty piosenek
• "Warjutkowie", przedstawienie impresaryjne, reż. Paweł Szarek, premiera (na Scenie Pod Ratuszem – Teatr Ludowy, Kraków–Nowa Huta): 24 lutego 2003 – autor
• "Och, Pinokio!" Victora Fortina, reż. Maciej Wojtyszko, Opera Krakowska, premiera: 27 kwietnia 2005 – teksty piosenek
• "Niebieski ptak" Maurice'a Maeterlincka, reż. Andrzej Rozhin, Olsztyński Teatr Lalek, 14 maja 2005 – teksty piosenek
• "Pan Kazimierz, czyli jedynie słuszna historia dzielnicy Kazimierz piosenkami z szafy opowiedziana", reż. Łukasz Czuj, PWST Kraków, premiera: 11 marca 2006 – autor
• "Dzieje grzechu"Krzesimira Dębskiego według prozy Stefana Żeromskiego, reż. Anna Kękuś-Poks, Teatr Muzyczny Capitol, Wrocław, premiera: 16 stycznia 2009 – teksty piosenek
• "Ciotka Karola 3.0" Brandona Thomasa, reż. Andrzej Nejman, Teatr Kwadrat im. Edwarda Dziewońskiego, Warszawa, premiera: 30 listopada 2013 – teksty piosenek
• "Superciężka papierowa czyli Szymborska kontra Gołota", Piwnica pod Baranami, Kraków, premiera: 2013 – autor
• "Medea" Kate Mulvany, Anne-Louise Sarks, reż. Dorota Kędzierzawska, Teatr Polonia, Warszawa, premiera: 22 maja 2014 – konsultacja szermiercza
• "Bastien i Bastienne" Wolfganga Amadeusza Mozarta, reż. Wacław Jankowski, Krakowska Opera Kameralna, premiera: 2014 – opracowanie libretta
• "Legalna blondynka" Laurence'a O'Keefe, reż. Janusz Józefowicz, Krakowski Teatr Variété, premiera: 30 maja 2015 – przekład

Nagrody, osiągnięcia

• 1979–1987 – wielokrotnie zdobywane tytuły indywidualnego i drużynowego mistrza Polski w szermierce
• 1984 – szóste miejsce na szermierczych Mistrzostwach Świata Juniorów w Leningradzie
• 1991 – 3. Nagroda za film "Styk klingi" na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Sportowych w Turynie
• 1993 – Nagroda Muzycznej Jedynki – za najlepsze teksty roku: "Zaklinanie czarowanie" i "Cichosza"
• 2003 – Nagroda Lucent Technologies Poland – za upowszechnianie nowoczesnych środków komunikacji poprzez multimedialną twórczość poetycką
• 2004 – brązowy Wawrzyn Olimpijski na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach przyznany przez PKOL – za album i koncert "Ogień olimpijski", wspólnie z kompozytorką i wykonawczynią Agnieszką Chrzanowską

Autor: Janusz R. Kowalczyk, sierpień 2017